Wat doe je met een salontafel waar je aan gehecht bent, maar je wil een andere? Vooral als die van Rivièra Maison is. De mijne kreeg ik een andere bestemming. Van salontafel tot wasmachineverhoger.

Naast mijn activiteiten als opruimster ben ik ook een verwoed verzamelaarster. Dat komt doordat ik heel veel dingen leuk vind.

Het lastige daarvan is dat ik moeilijk afscheid kan nemen van mijn spullen. Ik moet nu dus ook uitkijken dat ik niet teveel insla. Toch kan ik sommige dingen niet weerstaan.

Mijn BFF bood mij haar salontafel aan. En niet zomaar eentje. Nee, een echte Rivièra Maison. Wie mij een beetje kent, weet dat ik fan ben van deze tent, maar er vaak het geld niet voor (over) heb.

Afijn, ik kan voor een leuk prijsje haar salontafel overnemen. Dat aanbod kon ik niet laten schieten.

So far, so good. Dit betekent echter wel dat de mijne weg moet (snik!). En dat vind ik dus lastig. Hij en de eettafel zijn de enige meubelstukken die de 25 jaar huwelijk helemaal hebben meegemaakt.

We hebben lief en leed met hen gedeeld. Ik heb ze zelfs wit geverfd, toen we grenen meubels aanschaften en het eiken ons huis verliet. Nu moet ik dus afscheid van hem nemen. Dat vind ik echt moeilijk!

Ben jij ook sentimenteel als het om spullen wegdoen gaat of ben ik de enige?

Dan ga ik denken aan alle mooie momenten die we samen met hem beleefd hebben. Hoe vaak we er patat aan hebben gegeten en dat je zo heerlijk je voeten op hem kon leggen na een dag hard werken (en uiteraard in die volgorde en niet andersom). En dat hij er nooit over klaagde, maar er altijd stond, dag in dag uit, jaar in jaar uit.

Ik zou er melancholiek van worden. Maar geen nood, nu heb ik iets leuks bedacht.

Mijn salontafel krijgt een tweede leven en wel op zolder. Tijdens mijn zolderopleukactiviteiten hebben we de wasmachine en droger tijdelijk verplaatst. Deze komen na het leggen van het zeil weer terug op hun oorspronkelijke plek.

Ik wilde heel graag een verhoger om de apparaten op te plaatsen, zodat ik niet zo diep hoef te bukken (ochtendstijfheid wordt met het klimmen der jaren niet beter). Bovendien kan ik er dan nog wat bakken wasmiddel onder kwijt (voor de opmerkzame kijker: de vriezer staat nu nog op de plek waar de wasmachine moet komen).

Van salontafel naar wasmachineverhoger

Maar ja, zo’n verhoger is ook niet gratis en ik probeer serieus zuinig te leven (met de nadruk op proberen), dus… nu gaan we de salontafel gebruiken als wasmachineverhoger. Is dat geen lumineus idee?

Dan kan ik toch af en toe nog herinneringen ophalen aan de goede oude tijd dat hij nog salontafel was en ik nog jong, haha! Eigenlijk zijn we dan allebei blij en het heeft geen cent extra gekost. Van salontafel tot wasmachineverhoger bezorgde mij echt een knipoogmomentje. I love it when a plan comes together.

Daar kan ik blijvend van genieten tot ik weer een nieuw idee krijg en de boel weer op zijn kop gaat.

Leuke bonus: mijn wasknijpers kunnen in de la. Die gebruik ik toch bijna niet.

Hou je haaks

Tegenwoordig ben ik niet alleen druk in huis, maar heb ik echt mijn bestemming gevonden in het schrijven van gedichten en ze om te vormen tot digitaaltjes (digitale producten). Die probeer ik aan de vrouw te brengen om ook anderen te inspireren een ander (die het moeilijk heeft of gewoon zomaar) een knipoogmomentje te bezorgen.

Vind je zo’n digitaaltje teveel gedoe? Dan is mijn dichtbundel Mammoedig (vol gedichten moeder) wellicht ook een goed idee. Binnenkort komen de feestdagen er weer aan. Dan is een knipoogmomentje in de vorm van een cadeautje altijd een goed idee.

Alle knipoogmomentjes staan op deze pagina op een rij. Veel leespret gewenst.

Van salontafel naar wasmachineverhoger knipoogmomentje