Baal je weleens of vaak, omdat dat wat je wilt je bij de handen af lijkt te breken? Mij wel. Daarom ga ik nu doelbewust op zoek naar wat goed gaat, de knipoogmomentjes en knipoogjes.
Omdat ik al een hele tijd met een lastig lijf kamp en dat soms zo moeilijk hanteerbaar is, ga ik elke dag op zoek naar knipoogmomentjes. De ene dag is het een hele kunst om ze te ontdekken, de andere dag vallen ze me als zoete broodjes in de schoot.
Om mezelf te blijven motiveren vol te houden en door te vechten, schrijf ik hier blogs over. Daarom ga ik vanaf vandaag op zoek naar wat goed gaat.
Lees je mee? En deel ook gerust jouw knipoogjes.
Vandaag had ik al vroeg mijn knipoogmomentje. Ik stond op toen manlief vertrok. Eigenlijk veel te laat.
Mijn streven is om om 7 uur op te staan. Niet omdat ik zo’n ochtendmens ben, maar omdat ik het huishouden haat.
Elke keer weer dezelfde zooi, hetzelfde stoffen, stofzuigen, brrr. Binnen een dag is alles weer zoals het was.
Afijn, er was een moment dat het schoon en stofvrij was. Ooit.
Het helpt me enorm als ik mezelf daarna beloon. De beloning bestaat vandaag uit een blog schrijven.
Toch is dat niet mijn knipoogmomentje.
Ook niet dat ik bij mijn zoons hun kamer stof en dat ze dan vreugdekreten slaken, omdat ze zo ontzettend boffen met zo’n enthousiaste, stoffende moeder.
Was dat maar waar. Er wordt gegromd en gemopperd. Waarom ik ze in vredesnaam op zo’n onzalig moment stoor.
Ze liggen nog te slapen. Ja, jammer dan. Je mag het ook zelf doen? Dat dan weer niet. Dus ze laten me begaan.
Voor mij is zoiets vaak een mooie gelegenheid om een gedicht aan te wijden.
Als ik dat gedaan heb, zoek ik de kleding op die ik vandaag aan wil. Vroeger puilde mijn kledingkast uit. Nu is dat gelukkig wat minder.
Ik heb ooit een kledingshopstopchallenge gedaan: een jaar lang geen kleding shoppen. Dat is me 300 dagen gelukt. Dit heeft me veel gebracht, in ieder geval een legere kledingkast.
Tweede Pinksterdag was ik in Utrecht geweest en had bij Hennes & Mauritz een Mickey Mouse shirt gekocht.
Hoog tijd om het te dragen. Met dit prachtige weer kan ie eindelijk aan. Eigenlijk was dit ook al een knipoogmomentje.
Ook legde ik mijn spijkerbroek van Red Button klaar, maatje 38. Ahum. Zou ik deze nog passen?
Ik ben echt wel wat kilo’s bijgekomen. Doe inmiddels heel erg mijn best die weer kwijt te raken, maar mijn 50-plus lijf wil nog niet echt meewerken.
Eerst duik ik de badkamer in. Als ik enigszins tevreden ben over mijn uiterlijk, pak ik mijn kleding en trek het aan.
En tadaa! De broek past. Dat is een meevaller, zeg!
Oké, er hangt wel wat buikvet over het randje, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn stevige bovenbenen passen erin en dat is genoeg voor het knipoogmomentje van vandaag.
Het is echt een hele leuke broek met een mooie rand onderaan.
Vorig jaar gekocht en veel gedragen en gelukkig past ie nog. Joehoe!
Op zoek naar wat goed gaat
Wat de dag me verder brengt, zie ik wel. Nu eerst verder met het vullen van mijn webshop met mooie printables/digitale producten.
Neem gerust een kijkje. Misschien zit er iets bij wat jou een knipoogje bezorgt.
Enne… hou je haaks!
Een leuke outfit helpt soms om de moed erin te houden. Kijk dan af en toe in de spiegel en glimlach naar je spiegelbeeld. Dat geeft je gezicht wat gymnastiek en dat helpt tegen de rimpels.
Geef een reactie