Hoe ontdek je wat je talenten zijn? (18)

Wat kan het frustrerend zijn als je er maar niet achter kunt komen waar je nu echt in uitblinkt. Ik vind bijvoorbeeld een heleboel leuk, maar wat is mijn kerntalent? Tja, dat was een lastige. Hoe ontdek je wat je talenten zijn?

Je kerntalent moet iets zijn waar je van kunt genieten, nietwaar? Je talent moet leuk zijn om te doen. Ik moest daar lang over nadenken, terwijl het heus niet moeilijk was. Ik had er dagelijks mee te maken, maar ik realiseerde me niet dat dit ooit zou uitgroeien tot een talent, waar ik in kon uitblinken.

In gedachten keerde ik terug naar mijn kindertijd. De tijd dat ik zonder dwang mezelf kon zijn. De tijd dat ik kon dromen en fantaseren. Dat alles kon. De tijd dat nog geen mens zei dat mijn ideeën raar en overdreven waren.

Toen ik klein was, genoot ik van schoonheid en harmonie. Niet dat ik me dat realiseerde, want ik kon ook heerlijk chaotisch mijn gang gaan. Toch vond ik het heerlijk als er evenwicht en balans was. Dat blokjes keurig bij elkaar – op kleur – in de doos werden opgeborgen. Dat de kleuren bij elkaar zo’n rustig gevoel gaven.

Dat als je eenmaal koos voor een stijl je dit oeverloos kon doorvoeren. Zoals:

Sarah Kay spullen (van beeldjes tot kalenders)
paardenkaarten (een plakboek vol)
suikerzakjes (het liefst allemaal compleet)
boekjes van dezelfde serie (op de juiste volgorde neergezet)
mooie kleurencombi’s (en die dan oeverloos doorvoeren)

En wat ik bijna niet durf toe te geven… de boterhammen van mijn vader, die mijn moeder zo keurig op een stapeltje in een zakje had gedaan. Wat zag dat er prachtig uit. Zo netjes gesneden. En dan die verschillende kleurtjes beleg! Ik zou er bijna lyrisch van worden.

Toen ik zelf groot was, maakte ik de boterhammen van haar man of kids niet klaar. Zorgzaamheid zat niet in mijn bloed. Of kon ik niet voldoen aan dat beeld van vroeger? Wist ik diep in mijn hart dat deze bammetjes symbool stonden voor iets wat ik niet durfde te zijn, maar eigenlijk wel wilde?

Elke keer als ik de dubbelgeklapte broodjes van mijn man en kids ziet, krimpt mijn hart immers eventjes ineens en flitsen mijn gedachten terug aan dat volmaakte stapeltje boterhammen. Want hoe ontdek je wat je talenten zijn? Denk terug aan vroeger.

Nu sta ik op een kruispunt van mijn leven. Cijfertjes ordenen en mappen organiseren is er voortaan niet meer bij. De digitalisering heeft het plezier in mijn vak kapot gemaakt. Dat wat ik het liefste deed, doet de computer zelf. Bovendien is het switchen tussen twee beeldschermen niet de manier waarop ik mijn dagen wil doorbrengen.

Mijn creativiteit (en tevens sterkste kant) wordt erdoor vermoord. Ik ben geen tennisbal! Nu ik weet hoe ik als meisje was en wat mijn talent is, ga ik volle kracht vooruit.

Het stapeltje boterhammen staat voortaan symbool voor mijn dromen, dat waarvoor ik gemaakt ben. Wat dat exact is, weet ik eigenlijk nog niet precies. Maar dat ik de veilige haven heb verlaten en geniet van de reis op zee, is zeker.

En dagelijks smeer ik voor mezelf een stapeltje boterhammen (glutenvrij)…

Inmiddels ben ik erachter dat gedichten schrijven en ze mooi afstijlen echt mijn ding is. Knipoogmomentjes om uit te delen.

Door gewoon maar ergens te beginnen, kwam dit besef. Mijn eerste dichtbundel is ook een feit. De bundel heet Mammoedig en gaat over mijn leven als moeder van drie zoons.

Ook ontwerp ik inmiddels mijn eigen haakpatronen. Die verkoop ik in mijn webshop.