Wie me kent weet, ik hou van rood. Wie me niet kent: ik hou van rood. Flauw, I know. Hoe dan ook: een rode neus is een no-go.
Daarnaast ben ik ook een enorme verzamelaar. Ik zie overal mogelijkheden in om te verzamelen.
Om een voorbeeld te noemen. Onlangs zag ik een Barbie bij het Kruidvat die naar € 5 kostte. Bij de kassa bleek zij ook nog eens 50 % afgeprijsd te zijn.
Zo’n enkele aankoop kan de start zijn van een hele reeks. Het is altijd gevaarlijk om iets te kopen waarvan meerdere soorten zijn.
Ik heb me enkel beperkt door tweedehands een Ken voor € 0,50 te kopen. Dan is ze niet zo alleen. Haha!
Zo spaar ik ook beelden van de kunstenaar Britto. Ze zijn vrolijk, speels en kleurrijk. Er wordt veel gebruik gemaakt van de kleur rood. Bovendien zijn er ook beelden van Disney van. Ja, dan heb je me.
Om mezelf niet een faillissement te shoppen, heb ik voor mezelf regels afgesproken: alleen de moderne Mickey en Minnie. Dus niet met die zwarte oogjes, maar met het oogwit.
Dat gaat best goed. Ik hou me goed aan de afspraken. Nu is er echter een nieuwe serie beeldjes gelanceerd vanwege het 100-jarig bestaan van Disney.
Hierdoor komen er een hele nieuwe serie beelden en beeldjes uit die ik natuurlijk allemaal wil. Maar ja, dat gaat niet. Bovendien zou dat ook wel heel ego zijn.
Dat is vaak mijn grootste strijd. Dat ik me vaak zelfzuchtig voel als ik mezelf onderdompel in mijn verzamelwoede.
Dat ik me druk maak of ik een beeld wel of niet leuk vind, voelt zo oppervlakkig.
Aan de andere kant wil ik niet rücksichtslos alles kopen.
Een rode neus is een no-go
Nu is er echter een probleem. Het grote beeld vind ik erg leuk, maar die rode neus. Die doet toch wat clownesk aan en ik haat clowns. Een rode neus is een no-go.
Ik vind ze eng met dat wilde, onverzorgde haar, die rode grimas, hun veelkleurige jas en veel te grote schoenen. Behalve Bassie van Adriaan. Die is wel leuk.
Nu doet die Mickey me dus denken aan een clown. Bovendien heeft hij ook klassieke oogjes en ik had net mezelf afgesproken deze niet te kopen.
Toch blijft het lastig om niet toe te geven aan de koopdrang (shopaholic confessions). Maar aan de andere kant: de plek waar mijn beeldjes staan is echt bijna vol. Bovendien past dit beeld niet echt bij de rest.
Of ik moet de hele, nieuwe serie kopen. Voorlopig maar even niet. Ik hou van rood, maar die neus? Ik weet het niet.
Ik zou de neus kunnen verven, maar dan verliest het beeld zijn waarde en omdat ik toch al twijfel, is dat dus geen goed idee.
Het is ook eigenlijk helemaal niet zo belangrijk. Niet zo belangrijk om mee bezig te zijn. Het is ook eigenlijk een egoïstische bezigheid: verzamelen.
Je wordt er ook niet wijzer van. En een Mickey als clown al helemaal niet.
Als ik mezelf betrap op mijn ongezonde verzamelgedrag, probeer ik wat afleiding te zoeken. Of lekker bezig te gaan voor iemand anders. Zoals een mooie deken haken of even een lief berichtje sturen naar een vriendin.
Ook geniet ik erg van het maken van kaartjes met een knipoog. Leuk om iemand te bemoedigen, een hart onder de riem te steken en te laten merken dat je aan haar denkt. Je vindt je in mijn webshop.
De beste remedie tegen verzamelgedrag is het gevoel dat je geliefd bent.
Er staan allerlei mooie, lieve, schattige gedichtjes op vol positieve woorden. Echt leuk om te geven en uiteraard ook om te krijgen.
Hou je haaks!
Alle knipoogjes op een rijtje vind je onderaan deze pagina.
Geef een reactie