Een gehaakte c2c voetbaldeken (haakblog 99)

Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Heb je iets moois gehaakt. Willen ze het niet. Een gehaakte c2c voetbaldeken. Deze deken haakte ik voor onze jongste zoon, passend bij zijn nieuwe kamer.

Eerlijk? Hij had al eerder aangegeven dat hij niet per se een deken hoefde. Hij heeft het nooit koud, dus. Toch was ik eigenwijs (heeft hij van mij) en in mijn optimisme sloeg ik toen aan de haak voor een gehaakte c2c voetbaldeken met Engeland en de voetbalclub Liverpool als basis.

Nu de deken af is (zelfs in die extreme hitte zitten haken), wil zoonlief hem nog steeds niet.

Hij behaalde dit jaar zijn havo-diploma. Omdat zijn broers ook een nieuwe kamer kregen, had hij hier natuurlijk ook recht op.

Eensgezind zochten we samen een thema uit: Londen/Engeland.

Omdat zijn favoriete voetbalclub Liverpool een Engelse club is, bedacht ik een mooi patroon. Een Engelse vlag als basis en de lijfspreuk van de club You’ll never walk alone erin verwerkt.

En niet te vergeten een keeper. Want toen hij zelf nog voetbalde, was hij altijd de keeper.

Ik haakte dit keer met Wibra en Zeemangaren. Niets mis mee en het is iets goedkoper dan Stylecraft Special DK, mijn favo garen.

Omdat hij vanaf het begin af aan al aangaf geen deken te willen, leek het me verstandig voor goedkoop garen te kiezen.

Naarmate de deken vorderde, dacht ik dat hij er wel verliefd op zou worden. Hij werd prachtig, maar nee hoor. Mijnheer bleef bij zijn besluit. Hij hoefde hem niet.

Ook met goed doordachte argumenten krijg ik hem niet om. Zo zei ik: als je nu samen met iemand tv wil kijken op je bed, dan is het toch niet fris om op je dekbedhoes te zitten? Oh, dan haal ik die er gewoon af. Dan ga ik wel op het hoeslaken zitten. Lekker dan. Onhygiënische puber. Zucht.

Ik krijg hem niet overtuigd dat deze deken niet alleen mooi is, maar ook praktisch.

Afijn, hij ligt nog op zijn kamer (in een hoekje). Wie weet komt hij ooit tot bezinning. Er is altijd hoop.