Het is me gelukt! Yes! Op pad geweest met contanten en mijn beste vriendin! Nee, nu bedoel ik niet mijn bankpas, maar mijn superleuke, geweldige, gezellige, echte vriendin! We zijn al zoveel jaar bevriend en elke keer ontdekken we weer iets leuks bij elkaar. Vooral een gedeelde hobby smeedt de vriendschapsband. Met mijn kleine, rode koekblik gingen we op weg naar Nieuwegein.
Daar aangekomen keken we onze ogen uit. De winkel was gevuld met rekken vol stempels, stickertjes, washi-tape, papier, inkt en nog veel meer. Geweldig!!! Misschien voor jullie iets om je wenkbrauwen bij te fronsen, maar voor ons een waar scrapparadijs. Bijna likkebaardend/watertandend/kwijlend (heb je er een beeld bij?) vulden we onze mandjes. Wat ikzelf het gaafste vond, was dat er ook stickers en stempels waren met christelijke teksten. Zo iets als: mighty savior of Jesus recues me. Zo mooi, om die in je Bijbel of in mijn geval Bible (Engels, hè) te gebruiken. Ook fijn om daar ter plaatsen je geweten scherp te houden, haha.
Ik wilde er echt van genieten, maar omdat ik nu zo gefixeerd ben op zuinig zijn, was dat nog een dingetje. Elk product werd na eerst uitbundig te zijn bewonderd (dat wel), omgedraaid en de prijs werd gecheckt. Heel grappig was dat ik sommige dingen echt te duur vond en dus zonder spijt terug hing of legde. Een rolletje washitape voor 5 EUR? Dacht het niet. Ik heb trouwens nog een hele berg liggen. Washitape is by the way papiertape. Je kunt er overheen schrijven en stempelen, etc. Echt superspul en voor de gepassioneerde Bible-journaler en een echte must!
Ook waren er velletjes stempels voor 15 EUR. Slik! Dit zijn doorzichtige plastic stempels. Daarvan wilde ik er beslist één. Dan kan ik er maar 1 setje van nemen. Dat is niet veel. Dat wordt kiezen. En zo ging ik verder. Mijn vriendin stelde voor om ons mandje te vullen en dan later te kijken wat er terug ging en wat bleef. Goed idee! Ons mandje werd omgewisseld voor een mand! Natuurlijk hebben we niet zomaar rücksichtslos (Duits, haha, ben al heel internationaal) alles erin gegooid, want alles wat teveel was, moesten we ook weer zelf terugleggen/hangen (au!). Dus met enige zelfbeheersing liepen we bewonderend de winkel door. Ik was blij als ik iets tegenkwam, wat ik niet leuk vond. Bizar.
Om alles uit te zoeken zijn we in een rustig hoekje op de grond gaan zitten en alle schatten hebben we de revue laten passeren. Dan moet je gaan kiezen. Wat moeilijk! Eerst een grove splitsing, wel, niet, misschien. Het liefst wilde ik natuurlijk alles, maar de calculator op mijn telefoon gaf al snel aan: je bent over je budget. Tja, en dan wordt het moeilijk. Opnieuw kritisch kijken en tellen.
Uiteindelijk nam ik met spijt afscheid van de spullen, die ik niet persé wilde (oké, niet kan het niet betalen!) en was ik tevreden (probeerde het althans) met dat wat binnen mijn betaalmogelijkheden lag. Toen alles weer teruggelegd waar het stond/hing met de belofte aan onszelf om de volgende maand zeker terug te komen en dan is het feest voorbij. Ik voelde echt een leegte over me komen. Dit was het dan. Ik denk dat als je had opgelet er echt een donker wolkje boven mijn hoofd hing.
Dan kom je thuis (zonder ongelukken ondanks een paar blunders eerste klas, sukkel!) en natuurlijk ben ik echt blij met de spulletjes die ik heb gekocht. Ik had zelfs nog geld over, omdat ik het patroon van de olifant wil kopen. Toch overviel me een naargeestig gevoel. Ik was dus echt niet supergezellig (zacht uitgedrukt!). Ik heb me gestort op de Bijbelhoezen in wording, die ik aan het naaien was. Manlief kreeg een snauw (sorry!) en de kinderen moesten niet te dicht in mijn buurt komen. Later (veel later, na een positieve reactie op mijn blog) kon ik het weer wat relativeren.
En vandaag weer verder. Zucht, het wordt een lange dag. Maar weet je, ooit moet ik door deze afkickfase heen. Makkelijker wordt het nooit. Een keer moet ik kiezen voor wat goed is. Ik heb eigenlijk best een keuze. Dat weet ik. Vandaag kies ik voor mijn droom (dan maar met donker wolkje).
Geef een reactie