Niet altijd krijgt mijn zucht tot verzamelen bijval. Niet iedereen snapt waarom ik doe wat ik doe. Ik wil graag van waarde zijn. En zeg nu zelf: spullen vullen geen gaatjes.
Want wat is er nu zo belangrijk aan verzamelen? Soms voedt het enkel mijn egoïsme, mijn hebzucht, mijn verzameldrang.
Heeft het te maken met het feit dat mijn moeder jong overleed? Toch heb ik altijd al de neiging gehad om dingen te verzamelen. Kon ik genieten van suikerzakjes, kaarten, beeldjes, Sarah Kay en nog veel meer.
En weet je? Soms snap ik het zelf ook niet. Begrijp ik niet waarom ik zoveel spullen nodig heb om gelukkig te zijn.
Als je kijkt naar alle leed in de wereld en dat je geluk in één klap aan gruzelementen kan liggen, door bijvoorbeeld een aardbeving, maakt me bang.
Ook kijk ik soms bewust een serie als hoarding, waar mensen zelfs hun afval niet meer opruimen en leven in een vuilnisbelt.
Dan wordt mijn hart als organizer weer wakker en neem ik weer afscheid van diverse spullen, die niet echt bij mijn thema’s passen. Dat helpt enorm: thema’s.
En een minibieb waar je je overload aan spullen in kwijt kunt, helpt ook.
Dit voorkomt dat ik niet wekelijks de halve kringloopwinkel leeg trek. Want ik zie echt mogelijkheden in bijna alles.
Dat leuke kastje kan ik verven. Dat leuke spijkerjasje kan ik pimpen. Die stoel kan ik weer gebruiken voor een mooi plekje in huis.
Een creatief brein is niet altijd fijn. Het geeft soms een hele berg chaos en ook een vuilnis. Want zo’n huis van een hoarder, dat is soms echt de afspiegeling van hoe het er bij mij van binnen uitziet.
Het is zo vol. Dat er bijna niets meer bij kan. Dan ga ik ruimen. Totdat er weer wat lucht komt in mijn bovenkamer.
Misschien wil ik ook wel de gaten in mijn leven en mijn hart vullen met letterlijke spullen en dan alles zo volbouwen dat ik de gaten vanbinnen niet meer voel (shopaholic confessions).
Aan de andere kant heb ik mijn mooie spulletjes nodig om te blijven geloven in het goede, in een meesterplan, een God die regeert. In een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.
En hoe gek het ook klinkt, dan zijn die beeldjes juist weer een steuntje. Dat het mooie ook nog bestaat. Dat je nog mag genieten van wat je is gegeven of van wat je hebt gekocht.
Zolang ik nog het meest geniet van wat me is gegeven in plaats van wat ik met geld heb gekocht, gaat het goed.
De man, kinderen, familie en vrienden, die me zijn gegeven. Fijne buren waar ik terecht kan en andersom.
Heerlijke vriendinnen om je diepste dingen mee te delen en waarvan je weet dat het daar veilig is.
Daar kan echt geen verzameling tegenop. Dat zijn de dingen die het meest waardevol zijn, waar ik echt niet zonder kan.
Spullen vullen geen gaatjes
Als er iets met mijn jongens zou zijn en het zou helpen als ik mijn verzameling verkocht? Dan magen ze het allemaal hebben. Het zijn immers maar spullen.
En spullen vullen geen gaatjes. Soms denk ik weleens dat spullen het gapende gat van verzamelwoede alleen maar groter maken.
Dan las ik even een pauze in, koop ik niets meer, hou ik de hand op de knip.
Dat hoef ik met liefhebben niet te doen. Je komt nooit tekort, hebt altijd genoeg te delen. Mooi is dat!
Daarom ben ik begonnen om mijn liefde voor verzamelen in te zetten op een positieve manier. Ik maak mooie designs en verwerk deze tot kaartjes on iemand mee te bemoedigen, de liefde te verklaren of gewoon zomaar.
Je vindt ze in mijn webshop. Ze zijn voorzien van positieve woorden en gedichten. En lief gebaar vult meer gaten dan je zou denken.
Iedereen kan immers best een knipoogje gebruiken? Dat zijn schatten om altijd te bewaren, te koesteren eh uit te delen. Dat wat echt belangrijk is, houdt altijd zijn waarde.
Hou je haaks!
Alle knipoogjes op een rijtje vind je onderaan deze pagina.
Geef een reactie