Ben jij ook een verzamelaar? Maakt het je blij en geeft het een beetje heelheid? Heel blij kan ik worden van een verzameling. Ik ben op zoek naar heelheid in verzamelen, heelheid in gebrokenheid.
Ik ben al van kleins af aan een echte verzamelaar. Het is ooit begonnen met suikerzakjes, QSL-kaarten, paardenkaarten en ga zo maar door. De kick om een verzameling te sparen en er elke keer iets bij te kunnen voegen is ongeëvenaard.
Met elke aankoop groeit je verzameling en dat geeft een stukje blijdschap. Als de wereld om je heen niet zo lekker loopt, geeft een verzameling je net dat beetje vreugde waardoor het wat makkelijker wordt. Echt iets waar je van geniet.
Wat is er fijner dan een verzameling die steeds een stukje meer groeit en waar je telkens iets aan kunt toevoegen. Zo’n verzameling geeft een stukje heelheid. Iets waar je echt van kunt genieten.
Het leukste aan een verzameling is de zoektocht. Speuren op Marktplaats of op Vinted of op Market Place van Facebook. Dat kan allemaal online. Daarnaast zijn kringloop winkels ook ideaal om je verzameling aan te vullen (kringlooppret op zijn best).
Als je weer een nieuw exemplaar aan je verzameling kunt toevoegen, ben je de koningin te rijk, nietwaar?
Naast een stukje heelheid in gebrokenheid, ligt altijd de hamsterfase op de loer. Ik merk het erg bij mezelf: als ik eenmaal een paar dingen heb, is de drang om nog meer te kopen heel erg groot (shopaholic confessions).
Ik geniet dan nog wel, maar wil wel graag meer. Een stukje ongeduld speelt me hierbij ook parten. Ik wil het nu.
Vooral als er iets gebeurt wat me van mijn stuk brengt, krijg ik meer de neiging om iets te shoppen, dan wanneer ik lekker in mijn vel zit. Mijn trigger is echt me afgewezen voelen. Als ik denk dat mensen me afwijzen, krijg ik de neiging om te gaan shoppen.
Ik maak me dan kwaad en bedenk een hele goede reden waarom ik een beeldje (mijn huidige verzamelobjecten) heb verdiend.
Heel verkeerd voelt dat, maar ik betrap mezelf er regelmatig op. Dan voel ik me gebroken en niet gewaardeerd en dan neemt mijn verzamelwoede (want woede komt dan om de hoek kijken) de controle over.
Het kan heel helpend zijn om je trigger te weten. Dan kun je je wapenen. Dan weet je dat je op dat moment kwetsbaar bent. Een verzameling geeft een stukje heelheid wat je in jezelf op dat moment niet kunt vinden.
Voordat ik op zoek ga naar mijn trigger, koop ik uit pure woede iets. Nog voordat ik me van mijn gevoelens bewust ben. Later baal ik daarvan.
Een verzameling is alleen maar leuk, als je het kunt betalen. En niet als je later met andere brokken zit, zoals een financieel gat in de rest van de maand. Dan wordt het aftellen tot je salaris weer komt.
Dat vind ik zo’n naar gevoel en het geeft me ook een schuldig gevoel. Ik kocht iets wat ik helemaal niet nodig had en waar ik het geld niet voor had. Ik baal dat mijn koopverslaving het dan overneemt. Inmiddels ben ik gelukkig wel verder gekomen dan eerst.
Het gebeurt niet zo heel vaak meer dat ik uit pure nijd iets koop. Ik herken mijn triggers eerder. In plaats van kopen, ga ik kijken naar wat ik heb en dat helpt (een beetje) en op die manier kan ik de verleiding te lijf gaan.
Soms helpt het ook om een kast ondersteboven, binnenstebuiten en achterstevoren te keren. Daarna heb je geen puf meer voor je hamstergedrag!
Daarnaast kun je ook echt genieten (als je echt je best doet) van een verzameling die nog niet helemaal compleet is. Op zoek naar heelheid met verzamelen mag best even duren.
Daar heeft mijn kledingshopstopchallenge van 5 jaar geleden me ook bij bepaald: je kunt niet alles hebben, dus je kunt beter genieten van wat je hebt en niet kijken naar wat je mist. Je leest de blogs hierover op deze website.
Toen ik zomaar out of the blue stopte met shoppen, wist ik niet waar ik aan begon. Mijn koopdrang was behoorlijk onbeheersbaar, maar op een dag kon ik mezelf niet meer onder ogen komen.
Mezelf niet, mijn gezin (met opgroeiende kinderen niet), mijn man niet en God niet. Hoe kon ik verkopen dat ik dat echt nodig had, terwijl mijn kasten uitpuilden van kleding en ik terdege besefte dat de heelheid en het gevoel van controle alleen beschikbaar zijn bij God?
De Bijbeltekst “Verzamel geen schatten hier op aarde”, dreunde dagelijks door mijn gedachten. Dat was één van de redenen dat ik ermee stopte.
Op zoek naar heelheid met verzamelen is misschien een utopie, maar misschien ook nie. Ik denk dat God van schoonheid houdt en dat verlangen naar heelheid ook in ons heeft gelegd.
Ik koop expres weleens iets wat kapot is (onzichtbaar), omdat ik mezelf eraan wil herinneren dat dit leven nu eenmaal niet volmaakt is. Het beeld op de foto heeft ook wat mankementen en dat mag!
Ik ben erg trots dat ik kan zeggen dat het me lukte om 300 dagen geen kleding te shoppen. Het heeft erin geresulteerd dat ik me veel meer bewust ben van mijn koopgedrag, maar ook dat ik weet wat ik echt leuk vind. Hierdoor koop ik nu veel minder kleding.
Ook ga ik eerst kijken op Vinted of op Marktplaats en zelfs bij de kringloop waar ik vroeger van gruwde. Je komt daar echt de leukste dingen tegen. Bovendien is het niet slecht voor het milieu en dat geeft ook minder schuldgevoel. Op zoek naar heelheid hoeft niet veel te kosten.
Op zoek naar heelheid met verzamelen
En die heelheid en gebrokenheid? Daar moet God voor zorgen en door me dat te realiseren kan ik ook genieten van de kleine en grote onvolmaaktheden in het leven. Knipoogjes als het leven lastig is.
Zoals je merkt, vertel ik je niet wat je wel of niet moet doen. Ik schrijf deze blogs gewoon in dagboekvorm over wat wel en wat niet werkt bij mij en ik hoop echt dat je er iets aan hebt. Even een knipoogje.
Mijn verzamelwoede heb ik ook gedeeltelijk kunnen omvormen in positieve woorden. Ik schreef een verzameling gedichten om jou te bemoedigen. Je vindt ze in mijn shop.
En weet je dat sinds kort mijn dichtbundel is gepubliceerd? Zo trots op! Zo fijn als iets wel lukt.
Hou je haaks!
Geef een reactie