Soms loopt je dag totaal anders dan gedacht. Omdat manlief nog vakantie heeft, besloten we naar Uithoorn te rijden. Tot zover liep alles volgens plan. Wat later gebeurde was ongepland, maar lukte toch.
In Ouddorp is een hele leuke winkel. Die heet Jouw Marktkraam. In die winkel bevinden zich eigenlijk allemaal kleine winkeltjes. Er zijn stellingen waar mensen een plekje kunnen huren en zo hun spullen kunnen verkopen. Superleuk! Toen wij in Ouddorp vakantie vierden, hebben we daar ook meerdere malen een bezoekje gebracht. Het is een grote vergaarbak aan diversiteit.
Weer thuisgekomen gingen we op zoek naar zo’n zelfde winkel in de buurt. Het dichtstbijzijnde was Uithoorn. Toch een halfuurtje met de auto. We zouden het meteen combineren met de kringloop in Mijdrecht. Zo gezegd, zo gedaan.
Uithoorn heeft niet zo’n groot assortiment als Ouddorp, maar toch liepen we wat leuke dingen tegen het lijf, zoals glazen stollen, om mijn beeldjes te beschermen tegen het stof. Dat scheelt mij weer wat frustratie.
We kwamen thuis, namen een bakkie thee (lekker bezadigd) en werden gebeld dat mijn vader met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Normaalgesproken is mijn broer altijd de Sjaak om mee te gaan. Dit keer kon hij niet. Of wij wilden gaan. Eh ja, tuurlijk!
Onze bezadigdheid maakte plaats voor actie. Mijn paniek van oh help, dit is echt teveel na die twee bezoekjes stopte ik diep weg. Even dapper zijn, je doet dit niet voor jezelf. En zo vertrokken we richting Dordrecht in de hoop dat het niet zo lang zou duren. Voor de zekerheid stak ik wat crackers in mijn tas. Je weet maar nooit.
We waren er om kwart voor vijf en om acht uur lieten we mijn vader achter in de bekwame handen van het ziekenhuispersoneel. Het gaat inmiddels weer goed met hem. Mijn suikerspiegel was tot het nulpunt gedaald en ik moest dringend wat eten. Toen hebben we toch maar mij de MacDonalds ons heil gezocht. Manlief had inmiddels ook honger en zo zaten we om half negen in een beslagen auto (want het stortte) aan de friet.
De dag verliep heel anders dan gedacht. Ook had ik gedacht dat ik dit nooit zou kunnen. Gelukkig ging het wel. Paps en ik hebben zelfs samen nog grapjes gemaakt. Hij lag nl. aan de hartmonitor, maar met zijn hart was duidelijk niets mis. Dat klopte onverstoorbaar regelmatig. Aangezien mijn hartslag zo onregelmatig is als maar kan, hebben we nog even overwogen mijn hartslag te laten horen. Hebben we natuurlijk niet gedaan! Zo kwamen er nog meer gekke ideeën voorbij die je uiteraard niet uitvoert, maar je moet wat in drie uur wachten. We delen dezelfde humor. Ook leuk om te ontdekken.
Ongepland
Uiteindelijk waren we rond half tien thuis. We wilden nog even De Slimste Mens kijken. Toen ben ik op de bank in slaap gevallen en heb ik er weinig van meegekregen. Toen ging het lichtje uit. Maar ik ben reuze-dankbaar dat ik dit kon doen voor mijn paps en voor mijn broer.
Dankzij manlief en kracht van God, lukte het om er te zijn voor iemand anders. Dat was fijn. Een verschil maken al is het maar klein, is zooo belangrijk.
Iemand laten merken: hé, je doet het niet alleen. Al stuur je maar een kaartje. Dat kun je wel plannen. Originele digitale prints hiervoor vind je in mijn webshop. Leuk om te combineren met een letter, zodat deze nog specialer wordt.
Hou je haaks!
Alle knipoogjes op een rijtje vind je onderaan deze pagina.
Geef een reactie