Zonder protesten en tegenwerpingen van hun kant, kon ik mijn Paypal-account opzeggen. Ze deden niet eens hun best om mij als klant te houden. Geen acties, waardebonnen of alstublieft, ga niet weg! Nee hoor, alleen een mailtje: uw Paypal-rekening is opgeheven. Dat was dan dat. De liefde kwam duidelijk van één kant, de mijne dus. Afijn, niet getreurd. Dit gaat weer geld schelen. Het voelt in ieder geval goed. Of dat zo blijft, is natuurlijk de vraag. In mijn binnenste merk ik wel wat onrust, maar voor nu kan ik dat negeren. Actie nummer 2: nieuwsbrieven opzeggen.
Nieuwsbrieven opzeggen
Ondertussen heb ik nog meer acties lopen bedenken. Vandaag en de dagen die komen, ga ik zoveel mogelijk nieuwsbrieven opzeggen. Eeks! Ik kick op mailtjes met daarin: sale bonus, korting of wat vind je van deze: EXTRA korting. Te verleidelijk om te laten liggen.
En de spullen die ze aanbieden! Vooral kleding, die je voorheen niet miste in je kledingkast, wordt dan een echte must om aan te schaffen! Ik zie de pakjesbezorger al weer verschijnen. Het voelt als een cadeautje (shopaholic confessions). Het is echter een sigaar uit eigen doos. Als ie opgerookt is, kun je er weinig meer mee. Net als een rekening die geplunderd is.
Dan heb je ook nog: sla je slag of laatste kans! Dat verhoogt de urgentie om iets te kopen. Deze actie komt immers niet meer terug. Ik wil niets mislopen, dus voordat ik het weet, dwaal ik rond op de site en met een beetje geluk (veel is beslist niet nodig) vind ik iets wat ik nog niet had en waar ik echt niet zonder kan.
Dat ik vijf minuten daarvoor nog niet wist dat ik het miste, doet er niet toe. Als ik het niet koop, word ik chagrijnig en blijft het me de hele dag achtervolgen. En het is nu zo goedkoop! Daarom bezwijk ik regelmatig voor de verleiding en pers ik mijn aankoop tussen alle andere koopjes.
Wat ook een leuke is? Korting wordt verhoogd! Om van te watertanden! Of een VIP-sale. Dan voel ik me toch echt wel belangrijk. Bijna onbeleefd om dan niets aan te schaffen. Of je krijgt één of andere kortingsbon, bijvoorbeeld van 5 EUR. Dat je dan voor 35 EUR of meer moet bestellen is dan minder belangrijk, want zo’n kortingsbon laat ik niet liggen. Dat zou jammer zijn!
Ook voor mij zijn er grenzen (gelukkig maar!)
En voordat jullie bezorgd je wenkbrauwen fronsen: ik ga natuurlijk niet op elke actie in. Ben verslaafd (een beetje in ieder geval), maar niet gek! Er zijn grenzen, ook voor mij.
Daarnaast geldt: al die nieuwsbrieven zijn niet goed voor me, ook al voel ik me daardoor belangrijk. Dat besef ik gelukkig ook. Er iets aan doen, is weer een stap verder. Ik krijg ze, omdat ik niets wil missen, maar ik mis wel iets: geld. En ik krijg er pijn van: in mijn portemonnee. Want je kunt het maar één keer uitgeven.
Dat geldzucht de wortel is van alle kwaad, zou best eens waar kunnen zijn. De andere kant is ook waar: geld uitgeven aan dingen die je niet nodig hebt, is net zo erg. Daarom vandaag: dag nieuws, vandaag kies ik voor iets ouds om aan te trekken. En geloof me, zo oud is dat niet wat ik in mijn kast heb hangen/liggen.
Mijn kledinggeld blijft vandaag waar het is: op mijn bankrekening. Wat een fijn idee, zeg. Eigenlijk zou ik best aan dit gevoel kunnen gaan wennen. Fijne dag allemaal!
Hou je haaks!
Alle shopaholic confessions van mijn kledingshopstopchallenge staan keurig op een rijtje onderaan deze pagina.
Geef een reactie