De levenskunst van het genieten ligt voor mij niet in het doen van boodschappen op mijn vakantie. Mijn focus leg ik liever op andere zaken. Mijn focus verleggen.
Maar omdat er ook nu moet worden gegeten, gekookt en gesnoept (vooral dat laatste), was maandagmorgen onze eerste activiteit een bezoekje aan de supermarkt (blèh).
We hadden een bordje gezien met daarop de Lidl (lekker goedkoop), dus we wilden toch even kijken of deze in de buurt was.
Het viel nog niet mee om er te komen en na bij een rotonde pas na de derde keer de juiste afslag te hebben genomen, kwamen we warempel aan waar we moesten zijn.
Wel een beetje (erg) boring om in een min of meer bekende supermarkt rond te stappen. Je hebt niet eens door dat je in het buitenland bent, alleen de verpakking kun je niet lezen en dat komt niet doordat de letters veel te klein zijn (haha!).
Veel leuker vind ik het om rond te dwalen (zonder allerlei onzinnigs te shoppen) in een echte Franse supermarkt, die we niet in Nederland hebben. Gelukkig hadden ze niet alles bij onze goedkope vriend en we spoedden ons vervolgens naar de Carrefour.
Dit is enorm warenhuis waar naast levensmiddelen ook kleding wordt verkocht en omdat zoon twee vergeten was teenslippers mee te nemen, heb ik me door de kledingafdeling van deze shopgigant geworsteld met beide handen als oogkleppen (echt letterlijk) op zoek naar flipflops.
Ik wilde immers niet voor de verleiding bezwijken en iets van kleding kopen.
Die hebben we uiteindelijk gescoord voor nog geen twee euro (daar word ik blij van!). Toen we alle benodigdheden hadden ingeslagen, keerden we terug naar huis. De jeugd was nog lui en hing wat rond in bed of op bank.
Na de lunch vertrokken we met z’n allen (joepie!) richting Fougeres om een indruk te krijgen van deze plaats. Het is een oude stad. Het grootste kasteel van Europa staat er als ik de folders moet geloven (en dat doe ik grif).
Later deze week zullen we daar een bezoekje aan brengen. Nu beperkten we ons tot wat straatjes met winkels en restaurantjes. We slenterden op onze dooie gemakkie door de sfeervolle, oude straten. Dit is vakantie. Zomaar lekker genieten.
We zijn nog even een (rooms katholieke) kerk ter plaatse in geweest met mooie glas in lood ramen. Wat grappig was aan de kerk, dat hij van binnen pracht en praal toonde, maar aan de buitenkant zag je hier helemaal niets van.
Zelfs de prachtige glas in lood ramen vielen totaal niet op. Deze kerk was dus niet echt een leesbare brief van Christus. Het licht dat naar binnen viel, straalde niet terug naar buiten, terwijl dat toch de bedoeling is van ons geloof.
Wij mogen Gods liefde weerkaatsen, want je gelooft niet alleen voor jezelf. We hebben vervolgens een bakkie thee gedronken, die ik in mijn beste Frans heb besteld en wonderbaarlijk genoeg begreep men wat ik bedoelde (ik ben het nog niet verleerd).
Tijdens onze verkenningstocht heb ik gemerkt dat ik rustig ben zolang ik niets wil kopen. Kledingwinkels vervullen me niet langer met onrust, omdat ik er niet in kom. Ik heb niets nodig, dus ik koop niets.
En natuurlijk voel ik de verleiding en mijn hart maakt een overslag als het een winkel is die echt bij mijn stijl past, maar het is zo heerlijk rustig van binnen als ik nee zeg (shopaholic confessions). Ik weet dat zodra ik van mezelf weer los mag de onrust weer toeslaat.
Ik merk ook dat ik wat gezelliger ben (vind ik zelf), omdat het shoppen me niet zo in bezit heeft als eerst. Als je alcohol verslaafd bent en je wilt afkicken, moet je van de alcohol afblijven. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor drugs en porno.
Maar met een eet- of shopverslaving is dit anders. Je moet immers altijd eten en vroeg of laat heb je kleding nodig (hoewel dat in mijn geval best nog even kan wachten).
Misschien is een eetverslaving wel het allermoeilijkst, omdat je hier elke 3 uur mee geconfronteerd wordt.
Hier heb ik geen verstand van. Daarom blijf ik maar op mijn eigen (vak-)gebied: shoppen. Ik begin langzaam manieren te bedenken hoe ik straks zal moeten dealen met mijn koopverslaving.
Ik dacht dat het misschien een goed idee is, dat ik na mijn jaar kledingshopstopchallenge pas iets ga kopen als er iets kapot gaat. En misschien kan ik dat nog rekken tot de inhoud van mijn kledingkast is geslonken tot normale proporties.
In plaats van me te vergapen aan kleding, heb ik allerlei leuke (grafische) details gekiekt. Ik had hier heel veel lol in (ik heb een paar prachtige plaatjes geschoten) en bleef heerlijk rustig van binnen.
En wie weet, dat ik op een dag, een leesbare brief kan zijn van Christus en ik Zijn liefde mag weerkaatsen in wie ik ben en wat ik doe (delen hoe ik deal met mijn verslaving).
Mijn focus verleggen
Ik merk dat ik door het verleggen van mijn focus meer oog heb voor een ander en meer geniet, want eigenlijk is dat een levenskunst waar ik nooit genoeg van kan krijgen.
Vind je het prettig om nog meer blogs te lezen over mijn kledingshopstopchallenge? Dat kan. Ze zijn op mijn website.
Naast blogs heb ik ook leuke producten gemaakt: een mix van mijn koopverslaving en gedichten. Je vindt ze in mijn webshop. Altijd met een knipoogje.
Hou je haaks!
Geef een reactie