Voel je ook weleens frustratie, omdat je leven niet loopt zoals je wilt? Vast wel. Ik zit momenteel ook in zo’n fase. Ik weet niet hoe lang dit nog duurt. Wat ik wel weet is wat helpt. Ik vertel je graag hoe opruimen helpt om je frustratie de baas te worden.

Dit keer wil ik met je een binnenkantverhaal delen over het ontstaan van mijn opruimwoede. Hoe het komt dat het huis dan te klein is. Dat komt niet alleen door al mijn spullen. Het heeft een diepere oorzaak.

Het heeft te maken met het feit dat ik de afgelopen anderhalf jaar gekweld wordt door hartritme- en evenwichtsstoornissen en als gevolg daarvan paniekaanvallen en straatvrees heb ontwikkeld.

Ik heb lang geaarzeld of ik dit met je zal delen en ik heb besloten het toch te doen. Het gaat me niet om hiermee medelijden op te roepen of zielig te zijn, maar ik vertel het gewoon zoals het is. Misschien helpt het jou.

Ik zit dus hele dagen thuis. Alleen ga ik niet weg (op goede dagen gelukkig wel met anderen), tenzij het hele hoge nood is (voor de kids) of een doktersbezoek. En dat doe ik dan met de auto. Dit is al anderhalf jaar zo.

Ik ben onder behandeling (geweest) bij diverse doktoren, maar niemand lijkt te weten waar mijn klachten vandaan komen. Zelf ben ik natuurlijk ook ernstig op zoek (geweest) en ik heb al een heleboel ontdekt.

Zo kan ik waarschijnlijk slecht tegen zout. Als ik iets met (veel) zout eet, krijg ik last van mijn hart. Als ik veel lees of computer, krijg ik last van mijn evenwicht. Ook grote ruimtes geven balansproblemen. Lastig dus. En frustrerend.

Nu kan ik twee dingen doen: kniezen in een hoekje of doen wat ik kan doen. Ik heb gekozen voor het laatste. Het eerste heb ik geprobeerd, geloof me, maar dat lukte gewoon niet. Dus nu doe ik wat ik kan.

Doordat ik hele dagen thuis zit, denk ik ook veel na. Ik wil natuurlijk ooit weer aan de slag in een betaalde job. Dit kan vanwege mijn evenwicht niet meer in mijn vak als financial. Gelukkig kan ik goed vertellen en schrijven (toch?), dus ben ik van plan hier mijn geld mee te gaan verdienen.

Inmiddels heb ik een webshop met allerlei knipoogmomentjes, voor jou of voor een ander. Het is net wie het het hardste nodig heeft.

In de tussentijd (ik hoop echt dat er betere tijden komen), doe ik wat ik kan om ballast kwijt te raken. Heel veel spullen die ik nodig had om gelukkig te zijn, mogen weg. Het is gebleken dat zij mijn hart niet vullen.

Nu kan ik een vroom verhaal ophouden over hoe God mijn hart vult. Ik kan niet zonder Hem, dat staat vast. Verder is het een verhaal van vallen en opstaan, van vertrouwen en wantrouwen. Van Zijn nabijheid merken en daarnaast er helemaal niets van snappen dat ik me dan niet veilig voel.

Ook dat is een proces. Daar ga ik nu doorheen.

Hoe opruimen helpt

En als ik helemaal knettergek word van al dat gedenk en geworstel, ga ik ruimen… en verven… en haken… en leren… en nog veel meer ruimen. Opruimwoede dus. En het helpt. Hoe opruimen helpt om je frustratie de baas te worden.  Zo dus.

Op de dag dat het dan weer gaat, weet ik dat ik daar de komende jaren niet meer druk mee hoef te zijn. Tot die dag neem ik elke keer de beslissing om te doen wat ik kan. Met Zijn hulp. Hand in hand!

Hou je haaks!

Helpt opruimwoede bij jou ook als je niet lekker in de je vel zit? Lees dan vooral ook mijn andere blogs voor een goede mindset. Alle knipoogmomentjes staan op een rijtje.

hoe opruimen helpt om je frustratie de baas te worden