Soms rijzen mijn grijze haren ten berge met vier mannen in huis. Vooral als ze niet helemaal snappen waar ze mee bezig zijn. Dit keer qua kleding. Een overhemdenswitch zorgde voor de nodige stress (bij mij dan). En ook nog achteraf. Hoe een overhemd voor stress zorgt, lees je hier…Ik zal je eerst even wat achtergrondinfo geven. Manlief zit in de kerkenraad en heeft hiervoor twee prachtige, strijkvrije overhemden.
Strijkvrij is voor mij, want strijken zorgt voor stress. Hoe dat komt, lees je hier.
Afijn, die hang ik altijd apart van de rest van de was. Helemaal links in het hoekje. Ze zijn ook mooi doordat ze een printje in de kraag hebben en prachtige knoopjes.
Zoonlief werkt als kistendrager en heeft dus een heel basic overhemd, met van die gelige knoopjes. Geen geur of smaak aan, maar dat is niet erg. Het dient zijn doel.
Manlief gaat niet zo vaak meer naar de kerk in deze coronatijd, dus die overhemden hangen daar rustig te hangen. Tot vorige week. Hij had dienst, dus hij hees zich in zijn pak en liep naar boven voor zijn overhemd. Beetje rare volgorde, maar je snapt vast wat ik bedoel.
Daar aangekomen pakt hij zijn overhemd, trekt het aan, stropdas om, doet zijn jasje erover, en vertrekt ter kerke. Thuisgekomen volgt hetzelfde ritueel maar dan andersom. So far, so good, denk je dan.
Ik heb hem slechts in een flits tijdens het uitzwaaien gezien. Tijdens mijn ochtenden ben ik nog niet zo op details gefocust.
Totdat zoonlief een week later vraagt: ‘Waarom hangt mijn overhemd hier niet? Ik was hem vergeten (hij woont op kamers), maar ik zie hem hier niet hangen. En inderdaad, het overhemd is weg.
Wat me wel opvalt is dat de twee overhemden van manlief er allebei hangen. Dat had ik uiteraard al eerder ontdekt, maar was ervan uitgegaan dat hij het overhemd had teruggehangen nadat hij het had gedragen, hoewel het dit nooit doet.
Je snapt zeker al wat er gebeurd is?! Manlief had gewoon zoonliefs gekreukte overhemd gedragen in de kerk! Dat zorgde voor stress achteraf. Wat zouden de mensen wel zeggen!
Gelukkig waren er weinig mensen in de kerk en hier waren geen vrouwen bij, dus de schade van deze afgang is beperkt gebleven. Hoe een overhemd voor stress zorgt bij mij en dus niet bij hen.
Hoe een overhemd voor stress zorgt
Inmiddels heeft zoonlief zijn eigen overhemd terug en manlief weet waar die van hem hangen. En ik kan erom lachen. Humor met een knipoog moet kunnen, toch?
Nu moet ik er maar op vertrouwen dat het voortaan goed gaat. Mannen! Die halen hun schouders op en kijken me meewarig aan. Niemand die het is opgevallen. Maak je niet druk. Vrouwen!
Ga er dus niet meteen vanuit dat mannen wel snappen wat je bedoelt. Leg het duidelijk uit. Anders gaat het fout. Enne… stress achteraf is wel heel erg raar.
Wil je meer knipoogjes lezen? Dat kan lekker online. Met de link kom je bij mijn andere columns terecht. Veel plezier!
Behalve columns schrijf ik ook gedichten. En weet je? Ze zijn goed genoeg voor een dichtbundel. De bundel heet Mammoedig en staat vol kwetsbare, tragi-komische gedichten over het moederschap.
Deze gebeurtenis had ook zomaar in de bundel kunnen staan. Haha!
Hou je haaks!
Geef een reactie