Gedicht Als het weer mag
Een van de ingrijpendste dingen van Corona vind ik het feit dat je ’s zondags niet meer naar de kerk mag. Nou oké, soms weer even en dan weer niet. Het hoorde er op een positieve manier bij. Waar het eerst zo veilig was, is nu besmet gebied. Ik kan zo verlangen naar de tijd dat het weer mag. Een gedicht Als het weer mag is dan een logisch gevoel van alle opgekropte gevoelens en ook het vasthouden van de hoop dat het ooit weer mag.
Als het ooit weer mag
Als het ooit weer mag
Schreeuwen we het van de daken
Dat je elkaar weer aan mag raken
Verlang je ook zo naar die dag?
Dan vieren we vervulde hoop
Zullen de klokken klinken
Eten we brood en mogen we wijn weer drinken
En stroomt het water van de doop
Als iedereen weer samenkomt
Zal Gods woord door muren dringen
En de gemeente vrolijk zingen
Geen lied wordt meer verstomd
Nooit zal het vanzelfsprekend zijn
Maar een voorrecht blijven
God zal het in de harten schrijven
Als een vreugdevol refrein
Dan wappert blij de vlag
Zelfs het haantje op de toren
Kraait als nooit tevoren
Als de kerk weer voluit mag
Meer coronagedichten vind je op Annets Alfabet. Mooi gestijlde kaarten vind je in de Alfabetshop.