Weet je wat het leuke is aan opruimen? Je kasten worden leger, je hebt meer ruimte voor nieuwe spullen en als je je spullen verkoopt, levert het dus geld op. Bovendien zal ik je laten zie hoe opruimen resulteerde in een gezellige zolder.
Ik heb het nu echt te bont gemaakt. Mijn opruimwoede leidde tot zolderopleukactiviteiten. Vaak is dat zo. Je begint ergens en eindigt heel ergens anders. Zo gebeurde dat dus ook met mij. Het overkwam me als het ware.
Ik ben nu zover doorgeschoten in het opruimen dat ik wel een marktplein zou kunnen vullen met spullen. En misschien doe ik dat ook wel. Koningsdag nadert en is er een mooier moment om je spullen aan de man of vrouw te brengen dan op die dag? Ik kreeg hierdoor zelfs inspiratie voor een gedicht.
Dan moet het zonnetje wel schijnen en geen buien op de radar zichtbaar zijn, want ik ben een echte mooiweerverkoper. Als het regent is een carportsale nog een optie.
Tot aan Koningsdag staan al die spullen pontificaal in de woonkamer en omdat het er heel veel zijn (ik kan nooit maat houden), is het wel een irritatiepuntje (of punt) voor me. Ik kan ze niet opbergen in de schuur. Daar is het te vochtig. Dus nu stapelt alles zich op in de kamer.
Om dit maar niet te hoeven zien (want ik kan je zeggen het is bijzonder confronterend om al die spullen te zien), vlucht ik af en toe naar boven.
Al die spullen had ik blijkbaar al die jaren nodig om gelukkig te zijn (shopaholic confessions). Bovendien heb ik de ernstige neiging ze weer snel terug te stoppen in mijn kasten.
Gelukkig lijkt (met nadruk op lijkt) nu het moment aangebroken waarop ik er afstand van kan nemen. Tijdens een van mijn vluchten naar boven kwam daar een ander irritatiepunt boven drijven.
Onze zolder, die werkelijk een vreselijke oranjecreme kleur heeft en dan heb ik het nog niet over de witte muren die ooit wit waren het en wat je met geen mogelijkheid meer wit kunt krijgen. Dus… ben ik gaan verven.
En van het een kwam het ander. Ik heb gesausd, gekit en geverfd dat het lieve lust was. Halverwege was ik het alweer berezat, maar het moest af. Dus van mijn opruimwoede belandde ik in de verfstress.
Uiteindelijk heb ik al mijn doorzettingsvermogen aangesproken. Inspiratie is leuke, maar een goede mindset maakt het af. Soms letterlijk.
Ik heb mezelf echt hardop moeten toespreken om het af te maken. Ik zit liever met mijn laptop op schoot gedichten te schrijven en digitale producten (digitaaltjes) te maken (zie mijn webshop).
Maar het is gelukt om het project succesvol af te ronden. Een minpuntje was nog wel dat we (manlief moest ook aan mijn zolderopleukactiviteiten geloven) ook de stenen vloer uit een van de kamers hebben verwijderd en dat het stof zelfs duimendik op de vliering lag.
Nee! Ook daar meteen maar even huisgehouden. Hier lag ook nog het een en ander wat weg kon. Dus eigenlijk was die stofzooi zo erg niet (hatsjoe). Nu ruim ik voorlopig helemaal niets meer op.
Hoewel ik ook nog een kast in onze huiskamer heb leeggeruimd (wat ik dus al eerder noemde: ik kan geen maat houden). Zo zie je maar weer hoe opruimen resulteerde in een gezellige zolder.
Hoe opruimen resulteerde in een gezellige zolder
Kijk wel uit voor je aan het opruimen begint. Voor je het weet, heb je verfstress (maar ook een mooie zolder!).
Hou je haaks!
Meer knipoogmomentjes vind je op een rijtje onderaan deze pagina.
Geef een reactie