De coming-out van mijn zoon deel 6 (uit de kast komen 28)

De coming-out van mijn zoon deel 6

Dit is het laatste blog over de coming-out van onze oudste. Elke dag wen ik meer aan het idee, dat er straks nog een jongeman hier rondloopt. En weet je? Dat is wat mij betreft helemaal oké. Lees hier het laatste relaas van mamablog de coming-out van mijn zoon deel 6. Uit de kast komen is dapper.

Nu restte er eigenlijk nog een laatste vraag die ik mezelf moest stellen: wil ik een relatie?

Ik vond deze vraag lastig om te beantwoorden. Ik had namelijk meegekregen dat het zijn van een homo wel oké was, maar het praktiseren ervan was des duivels.

Dit was trouwens ook mijn beeld voordat ik het proces inging en mooie boeken zoals Adam en Evert en Verscheurd had gelezen.

Ik ben voor mezelf in deze keuze heel erg bezig geweest met wat de Bijbel erover zegt en hoe God mij ziet.

Je bent christen of je bent het niet, toch?

In de Bijbel staan verschillende teksten waarin een vorm van seks tussen mensen van hetzelfde geslacht wordt genoemd.

Eigenlijk altijd negatief, maar dat heeft ook een reden.

De teksten gaan over afgodendiensten, seks met kindslaven en het verlaten van God.

Ik kan mezelf hierin niet identificeren, dus die teksten gaan niet over mij. Er zit wat meer theologie achter, maar die zal ik je besparen.

Wel staan er heel veel teksten over hoe een goede relatie eruit ziet en wat trouw betekent. Dat we elkaar onvoorwaardelijk mogen liefhebben en niet hoeven te oordelen.

Dat God van ons houdt en Zijn Zoon voor ons allemaal heeft gestuurd.

Ik geloof dat God mij zo uniek heeft gemaakt en dat ik ook gelukkig mag zijn samen met iemand, een levensmaatje.

Daarom geloof ik volledig dat ik een relatie mag aangaan.

Zo, ik wilde zeggen dit is kort mijn verhaal, maar ik denk dat het woord kort niet meer realistisch is.

Ik blijf het ergens wel ironisch vinden dat ik al bijna 24 jaar als homo over de wereld rondbanjer, terwijl ik nog maar 2 jaar weet dat ik het ben.

Zoveel leuke dingen had ik kunnen doen. Zo veel mooie dingen kan ik nog doen.

Ik moet bekennen dat ik veel geluk heb gehad.

Ik ben niet depressief geworden, ik heb ouders en vrienden die om me heen staan en van me houden en ik heb een positieve blik op de toekomst.

Helaas is dit niet voor iedereen zo. Ik hoop dat verhalen zoals die van mij, maar ook van vele anderen over de wereld het verschil mogen maken.

Dat iedereen mag zijn wie hij of zij is.

Dat je je niet hoeft te schamen voor van wie je houdt en dat we onbevangen onszelf mogen zijn.

Ambitieus? Misschien. Hoopvol? Dat zeker.

Laten we daar allemaal een steentje aan bijdragen.

Ik ben er geweldig trots op dat ik de moeder mag zijn van dit prachtige kind.

Je merkt: hij heeft de veelheid aan woorden van niemand vreemd (hihi!). Maar ik sluit me graag bij zijn woorden aan.

Ook ik wil anderen, vooral moeders, bemoedigen om niet bij de pakken neer te gaan zitten, omdat je kind homo is. Het is zeker niet het einde van de wereld als je kind uit de kast komt.

Ik hoop dat ik je heb kunnen bemoedigen met mamablog over de coming-out van mijn zoon, deel 6. Ik hoop dat het je ook helpt om als moeder uit de kast te komen.

Wees gewoon zijn moeder, hou van hem, aanvaard hem en oordeel niet.

Mijn mama blogs over uit de kast komen vind je keurig op een rijtje op deze pagina.

Hou je haaks!