img 1669Via schrijven.org heb ik meegedaan aan een schrijfwedstrijd (spannend!). Het onderwerp was: ode aan mijn boekhandel. Dit leek me een leuke uitdaging en die ben ik dus aangegaan. Helaas mocht ik maar 200 woorden gebruiken (veel te weinig). Ik moest behoorlijk snijden in mijn oorspronkelijke versie. Ben heel benieuwd wat de uitslag zal zijn. Keep you posted. De uitgebreide variant heb ik voor jullie bewaard. Hier komt ie:

Wat kon ik vroeger dromen van wonen in een groot kasteel met daarin ruimte voor een heuse bibliotheek, à la Belle en het Beest. Heb je de film gezien? Er is daar een enorme zaal, gevuld met boeken tot aan het plafond. En dan de tijd hebben om je daar helemaal in te verliezen, onder te duiken en nooit meer boven te komen (tenminste voorlopig niet). In ieder geval niet totdat het uit is. Dat gevoel dus… De realiteit is anders, maar dat vergeet ik even als ik in mijn favoriete boekhandel ben: De Hoeksteen in Woerden.

Kasten gevuld met christelijke lectuur van allerlei pluimage. Spannend, romantisch, informatief, verantwoord. Bestaat er iets mooiers? En dan heel even alles vergeten, weg van alle drukte, stress en gekte. En alleen de etalage al: figuurlijk met mijn neus tegen de ruit gedrukt. Letterlijk zou vreemde taferelen opleveren. Ik wil alles zien, meemaken, beleven. Had ik maar tijd, alle tijd om die hele wereld van letters te lezen. Gisteren nog liep ik voorbij, maar ik had haast en slechts terloops wierp ik een blik naar rechts om te kijken. Zo jammer, dat ik mijn parkeermeter afliep. Ja, ik had netjes betaald.

Met een belletje (geloof ik, in mijn verbeelding wel) gaat de deur open en dan stap ik binnen in die wondere werkelijkheid van fantasie, historie en romantiek. Voelt als een feestje. Kasten vol met mooie, nieuwe boeken. Wat ruiken ze lekker! En wat zal de inhoud brengen? En ook de tafels zijn gevuld met dikke en dunne exemplaren, groot en klein broederlijk naast elkaar. Bovendien word je begroet als kind aan huis. Het voelt als thuiskomen, een warm bad en vul zelf maar in. Af en toe krijg je zelfs koffie aangeboden!

De begane grond is gevuld met nieuwe boeken, maar dat is nog niet alles. Er is een trap die naar boven leidt. En daar is een afdeling antiquariaat. Super! Kastenvol met jaren historie. Niet heel netjes geordend, maar juist dat heeft zijn charme. Hier en daar een stapel met mooie en beduimelde exemplaren. Oude versies van jaren geleden, van toen ik er nog niet was, de computer nog niet bestond en mensen toch gelukkig waren. En dan is er nog een bonus: een raam met kleine ruitjes. De vensterbank en de kussens denk ik erbij, want als ik mijn ogen dichtdoe, zit ik daar in het raamkozijn, onbespied, omringd door romans, detectives en alles wat letters heeft.

Ik moet bekennen dat ik niet vaak afreis naar boven, gewoon omdat het afdalen me zo verschrikkelijk veel moeite kost (de harde realiteit weer in). Al duurt mijn droomwereld maar heel even, toch is dat genoeg om weer verder te kunnen. En af en toe mag ik van mezelf een mooie versie kopen. Na een verjaardag of gewoon zomaar, omdat het kan (als beloning dat het goed gaat met mijn challenge?!). En terwijl ik de boekhandel verlaat met mijn mooi ingepakte schat in mijn tas, is de wereld eigenlijk heel even een beetje mooier. Dag fijne bookstore, tot snel!