Ik had een ander blog klaarstaan voor vandaag. Toen ging gistermiddag de telefoon. Ik zat net lekker te Biblejournalen (over wat geloven betekent: zeker zijn dat onze hoop werkelijkheid wordt en overtuigd zijn van zaken die je niet ziet) toen de rust werd verstoord door het gitaarspel van mijn IPhone. O, help! Spannend, want ik zat op een telefoontje te wachten met de uitslag van mijn tweede sollicitatiegesprek begin deze week.
Ik hoorde al snel aan de stem aan de andere kant van de lijn, hoe de vlag erbij hing: “We moeten je helaas meedelen dat je het niet geworden bent. Je hebt heel veel mogelijkheden en je vindt vast wel een andere baan, maar we vinden niet dat de klik er was met het team (wie vindt mij nou niet leuk?).” Ik kon mijn tranen nog net bedwingen tijdens het gesprek en toen ik gedag had gezegd, liet ik ze gaan (de waterlanders). Even janken (lekker). Ik baal best wel. Vond het echt een leuke job, maar blijkbaar niet voor mij bestemd. Jammer! Buuf (de buurvrouw) heeft nog niets gehoord. Mijn jongste zoon zag dat ik van streek was en zei: “Mam, dan heeft God vast iets beters voor u!” Lief hè? Dat sloot zo mooi aan bij de eerder genoemde tekst. Daar houd ik me aan vast.
Dan maar weer de schouders eronder en verder solliciteren. Gisteren hoorde ik ook nog een interessant gesprek op Groot Nieuws Radio (ja, sorry, ik word eentonig). Dat bemoedigde me ook. Wie Bij Jorieke (radioprogramma tussen 10 en 12 uur) heeft gehoord, weet misschien al een beetje waar het over gaat. Daar ga ik nu (figuurlijk) mijn tanden in zetten. Hier kom ik nog op terug. Is nu nog te vers.
Bovendien had ik met mezelf afgesproken dat ik bij een nee de cursus medische terminologie wil volgen. Dus dat ga ik doen, doorgroeien. Het lijkt me geweldig om aan de balie van een ziekenhuis te zitten, patiënten te woord te staan en daarbij ook ondersteunend te zijn voor de doktoren. Past het in mijn droom? Nee. Vind ik het al langer leuk? Ja. Het lijkt me gaaf om op deze manier mezelf nuttig te maken. Dus vooruit, niet bij de pakken neerzitten.
Of zal ik een cursus bloggen doen? Klinkt ook aantrekkelijk. Dan ontplooi ik mijn schrijfkwaliteiten. Misschien nog wel leuker! Past wel beter in mijn droom. Dan moet ik een keuze maken en ik haat kiezen. Ben er zo slecht in. Als ik het ene kies, moet ik het andere laten schieten. Zo lastig. Daarom heb ik ook zoveel kleding. Ik wil gewoon alles! Ik slaap er wel een paar nachtjes over. Niets overhaasten. Enne… ik beken het schoorvoetend: ik heb mezelf wel iets gegeven als troost. Ik heb een setje Bible tabs besteld. Ik had alleen die van het Oude Testament en nu is de rest onderweg. De financiële schade valt mee (gelukkig).
Ik ga me tot maandag nog even verdiepen in blogcursussen of een cursus WordPress (mijn website draait onder dit programma). Wat ik wel belangrijk vind, is ontwikkelen, want stilstaan is eigenlijk niet mijn stijl.
Geef een reactie