Op internet kwam ik iemand tegen, die net zo goed bezig is als ik (ahum). Zij had ergens (klinkt lekker vaag, maar ik kom zo op mijn punt) gelezen dat, als je van je kledingkoopverslaving af wilt komen, je alles in beeld moet brengen wat je hebt. Dat heb ik dus gedaan. Dat is mega-confronterend!
Daardoor zit ik nu echter met een probleem. Ik schaam me echt voor de hoeveelheid kleding die ik bezit en nu heb ik het lef niet dit niet met jullie te delen. Ik durf zelfs geen aantallen te noemen. Net alsof je in je blootje komt te staan, helemaal alleen! Wat ik wel durf te zeggen is, dat het in een grote kast past. Dan lijkt het mee te vallen. Schoenen heb ik niet geteld. Wie weet komt dat nog. Ligt een beetje aan jullie reacties (please, be nice!).
Kijk, zeggen dat het anders moet, is één ding, erover schrijven dat het vanaf nu anders gaat, is deel twee, maar laten zien hoe het met je kledingvoorraad gesteld is, is een brug te ver. Toch weet ik dat het het beste is als ik mezelf ermee confronteer, dus ook dit deel. Maar stel je voor dat ik je dan tegenkom? Dan zie je mij en denk je aan die enorme berg rokken, jurken, jasjes, blouses, broeken, etc. Lastig!
Weet je waar deze confrontatie mij ook aan doet denken (nog even rekken). Aan die programma’s op tv over overgewicht. Die mensen wordt dan geshowd welke berg voedsel ze in een week wegwerken. Ik ben echt niet anders, realiseer ik me nu. Ik heb met kleding (shoppen) wat zij met eten hebben. Geloof me, van mijn kant geen veroordeling.
Dus… ik ben nu bezig om schoon schip te maken en mijn vuile was buiten te hangen (hoewel wat in mijn kast ligt/hangt meestal schoon is). Ik zal daarom boven dit blog een collage plaatsen van mijn kleding (heel eng!). Als je zin hebt, mag je zelf tellen hoeveel ik heb. Wie het juiste aantal raadt, mag iets uit komen kiezen (not!).
Ik schaam me diep dat het zover heeft kunnen komen. Maar wat me helpt? Als ik mijn zonden belijd (ik confronteer mezelf met mijn fouten en verberg ze niet voor Hem en heb er spijt van), zal God ze vergeven. Wat fijn om dat te weten. Daarom durf ik deze confrontatie aan! Door dit blog belijd ik eigenlijk en eindelijk (het werd hoog tijd) schuld.
Geef een reactie