Ik heb een probleem, eigenlijk een luxe-probleem. In dubio.
En vandaag moet ik dat oplossen. Het heeft invloed op de komende tijd van mijn leven. Ik moet een keuze maken. Ik vind het aan de ene kant lastig om te kiezen, aan de andere kant niet. Ik sta in dubio.
Ik kan er ook nog niet alles over delen, hoewel ik dat het liefste wel zou willen. Ik wil anderen niet meesleuren in wat ik doe of deel en dat is soms een heel gevecht.
Vandaag (om half 9) moet ik echter wel een antwoord geven en dat vind ik super-mega-eng. Woensdagavond wist ik wat me te doen stond, nu weet ik het niet meer.
Wat is er aan de hand? Sinds een aantal weken werk ik weer. Daar ben ik erg blij mee, dat snap je. Ben zelfs al twee kilo kwijt, doordat ik niet de hele dag met mijn hoofd in de (koel-)kast hang op zoek naar iets eetbaars (prettige bijkomstigheid met de vakantie op komst).
Maar dat even terzijde. Ik probeer to the point te komen (valt niet altijd mee).
Dus hier komt het: ik heb naast mijn huidige baan een andere aanbieding gekregen. Ja, echt waar! Je begrijpt (toch?) dat dit goed is voor mijn ego, maar niet voor mijn gemoedsrust.
Omdat deze nieuwe uitdaging lijkt op wat ik vroeger deed, trekt het me erg. Zo van, ik weet hoe dit werkt. Dat geeft een stukje vertrouwen en zekerheid. Bovendien is er een CAO, wat ook handig is en van pas kan komen.
Aan de andere kant is het zo dat ik in mijn huidige job ernstig nodig ben, ontzettend veel verschillende (leuke) dingen mag doen, mensen mag aansturen, etc.
Ik hoef me geen seconde te vervelen (wat heel goed voor me is) en ik kan groeien in mijn functie. Bovendien kan ik hier echt mezelf zijn.
Ook qua kledingstijl hoef ik niet meteen te gaan shoppen. Ik mag zelfs mijn basketbalgympies aan (wat wil een mens nog meer?). Die andere functie heeft veel meer herhaling in zich. De werkzaamheden bestaan voornamelijk uit inkoopfacturen inboeken.
In dubio
Toen ik dus gisteren mijn beslissing meedeelde (ik had gekozen voor de inkoopfacturen-job), kreeg ik van mijn leidinggevenden (die natuurlijk ernstig teleurgesteld waren door mijn keus) zo’n mooi aanbod (vanaf vandaag een vast contract, de functie van assistent controller en salarisopslag), dat ik nu dus ernstig in dubio ben. Wat moet ik doen?
Als ik puur kijk naar de werkzaamheden, dan wil ik blijven waar ik ben. Als ik kijk naar de secundaire arbeidsvoorwaarden, dan ben ik bij de ander beter af met een CAO, ADV-dagen en zo. Best lastig, hoor!
Vandaag moet ik mijn beslissing meedelen. Mijn belangrijkste afweging is dat ik moet kiezen waar ik op termijn het gelukkigste zal zijn.
Of moet ik mezelf de vraag stellen, waar ik het meest tot zegen kan zijn? Met meer geld, kan ik misschien wat meer (kleding) shoppen (shopaholic confessions), of sparen (I know) of hypotheek aflossen (heel verstandig).
Maar het spreekwoord zegt dat geld niet gelukkig maakt en daar ben ik inmiddels ook echt wel achter. Wat ook heel belangrijk is, dat ik het gevoel heb (ondanks een lastige start) dat ik hier geplaatst ben door God en dat Hij me hier mijn gaven en talenten wil laten gebruiken.
Als ik het zo opschrijf, is mijn antwoord eigenlijk best al duidelijk, toch?
Hou je haaks!
Alle blogs over mijn kledingshopstopchallenge vol shopaholic confessions vind je onderaan deze pagina.
Kun je wel wat bemoediging gebruiken? Kijk dan eens in mijn webshop. Gedichten met een knipoog voor jou.
Geef een reactie