img 6626 2De koek is op! Een verjaardag is heerlijk om te vieren, maar ook heerlijk als ie weer voorbij is. Als je alle cadeautjes en felicitaties in ontvangst hebt genomen, als je als een speer heen en weer hebt gerend tussen kamer en keuken om het iedereen naar de zin te maken en als het supergezellig was (en dat was zo), is het prettig als het er weer op zit. Ik lig schoon gedoucht in bed dit blog te schrijven (morgen een bad hairday ben ik bang) en even na te genieten. Want zeg nou zelf: dat al die mensen komen om mij te feliciteren en te delen in mijn blessings, is absoluut fantastisch! Ik had een gezellige uitnodiging gemaakt (je kunt me hiervoor inhuren). Die staat boven dit blog. Zo prettig om met foto’s te fröbelen.

Mijn ruilkleding had ik in onze slaapkamer (nadat ik die had opgeruimd) gehangen aan de boekenkasten. Daar was weinig animo voor. Dat is natuurlijk een heel groot compliment. Men wil liever mij dan mijn (afgedankte) kleding. Bovendien heb ik zelf helemaal niet meer aan gedacht en om nu een rek in de woonkamer te plaatsen, vond ik een beetje te ver gaan (zelfs voor mij). Vanmiddag ben ik de hele middag thuis, dus mocht je in de buurt zijn. Voel je welkom. Ik zal bij daglicht straks nog even een foto plaatsen.

I love birthdays, want dan krijg je zoveel leuke spulletjes! Van manlief ontving ik een nieuwe spiegelreflexcamera (en bloemen), omdat mijn oude het had begeven (was niet meer te repareren). Van de jongste twee zonen gekleurde bloempotten voor in de tuin (ben bezig met een tuin-oppimp-project). Het is maar goed dat het aankomende zondag moederdag is, dan kunnen de bloemetjes worden buiten gezet, haha. De oudste had een heel origineel cadeau. Daar hoort een verhaal bij, dus hier komt het: hij en de jongste zoon sparen Funko Pops. Dat zijn figuurtjes van ongeveer 18 cm hoog (ruwe schatting) met wiebelende hoofden van een bepaalde tv-serie. Ik loop altijd een beetje te mopperen dat het zonde van het geld is, etc (soms kan ik best zuinig zijn).Je raadt nu natuurlijk wel wat ik kreeg? Inderdaad, een Funko Pop. En je kunt ook vast wel raden wie het personage was? Juist, Mickey Mouse. Dus nu heb ik mijn eigen exemplaar (wordt weer een hele uitdaging om niet nog meer te kopen, want ze zijn superschattig!). Hij weet precies wat mijn zwakke plek is, dus nu hoopt hij natuurlijk dat ik niet meer zeur als zijn verzameling zich gestaag uitbreidt (verkeerd gedacht!). Ik ben wel heel blij met deze bijzonder leuke versie van mijn Disney-held. Hij heeft nagedacht over een cadeau. Dat waardeer ik erg. Zzzzzzzz.

Inmiddels is het heel vroeg in de ochtend. Ik ben gisteravond in slaap gevallen tijdens het schrijven. Nu is het bijna half 6 in de ochtend. Ik ben klaarwakker (dat zal de rest van de dag wel anders zijn) en wil jullie heel graag de rest van belevenissen opdissen. Ik bleef gisteren steken bij de cadeaus van mijn zoons. Dus hier komt het. De middelste wilde niet met me op de foto, omdat hij bang was dat zijn foto op mijn Facebook tijdlijn zou belanden. Hoe verzint zo’n jongen het! Alsof ik dat ooit zou doen (ahum). Uiteindelijk hebben we wel een fotomomentje afgedwongen, maar de foto zal Facebook niet halen. Gelukkig is de jongste niet cameraschuw en hij hielp ‘s avonds zelfs mee met het klaarzetten van de hapjes (schatje).

Verder ben ik ontzettend verwend met bezoek, bonnen en cadeaus. Ik had mijn wensen op lijstje.nl (digitaal verlanglijstje) gedeponeerd en dat bevalt me wel. Ik hou wel van een beetje aandacht (één dag per jaar). Nu heb ik vandaag tijd om eens uitgebreid (en extra lang) na te genieten van alle indrukken en misschien meteen in één van mijn gekregen boeken duiken. Weet nog niet welke ik het eerste kiezen zal (moeilijk!). Ik vind het ook raar dat ik nu twee jaar ouder ben dan mijn moeder is geworden. Het was ook mijn eerste verjaardag zonder mijn schoonmoeder. Dat voelde wel raar (ze was er altijd bij) en ook best een beetje verdrietig. Gelukkig overheerste de feestvreugde en de dankbaarheid. Ik voel me een door God gezegend mens om deze leeftijd te mogen bereiken en er gaat geen dag voorbij (zelfs niet één), waarop ik me niet realiseer, dat dit eigenlijk heel bijzonder is.