img 1831 1Dag koning Willem Alexander.

Dag koning,

Graag wil ik u heel hartelijk feliciteren met uw 50e verjaardag. Wat bijzonder om deze leeftijd te bereiken. En wat ziet u er nog goed uit, u heeft nog voldoende haar en het is nog niet eens helemaal grijs. U kleurt het toch niet? Grijs is het nieuwe blond, hoor! Onlangs zag ik wel iets anders: een buikje! Terwijl de koningin zo prachtig in model en mode blijft, lijkt het erop dat u iets aan het uitzakken bent. Beetje jammer. U bent een groot promotor van de sport (ik heb u vaak genoeg op en neer zien jumpen op de tribune in oranje tenue), dus misschien is het goed als het sporten ook actief beoefend gaat worden. Natuurlijk bent u hier helemaal vrij in. U bent immers de koning. Vergeeft u mij mijn onbeschaamdheid.

Ze zijn vast voorbijgevlogen, de jaren. Nog niet zo lang geleden, maar toch alweer 15 jaar terug, trouwde u met uw prachtige vrouw Maxima en was mijn kans verkeken om koningin te worden (ik had de moed al eerder opgegeven hoor en ben 23 jaar geleden getrouwd). Wat vormt u samen een mooi paar en wat kunnen we trots zijn op ons koninklijk huis. En dan heeft u ook nog drie hele mooie dochters. Wist u dat wij drie zoons hebben? Vast niet. Daarom vertel ik het maar even. Mocht u ooit een huwelijkskandidaat voor de prinsesjes zoeken, laat u het maar weten.

En sinds een paar jaar mag u zichzelf bovendien koning en uw vrouw koningin noemen. Wat bijzonder! Deze rol zit u trouwens als gegoten. Op een representatieve en originele manier geeft u hier beiden invulling aan. Ik kijk er met genoegen naar. De handen worden uit de mouwen gestoken, de buitenlandse bezoekjes worden afgelegd en de pracht en praal voor en tijdens het lezen van de troonrede vervult u met verve. En natuurlijk het hoogtepunt: uw verjaardag, waarin wij als volk mee mogen genieten met uw verjaardag! Dank daarvoor. Extra leuk als de prinsessen er ook bij zijn.

Ik heb wel even moeten wennen dat uw moeder geen koningin meer is. Stiekem noem ik haar nog steeds koningin Beatrix. Vindt u vast niet erg, toch? Ze heeft het land vele jaren trouw gediend als een wijze, liefdevolle en elegante koningin. Wat hebben jullie naast vreugde ook veel verdriet gekend. Dat hoef ik niet allemaal op te rakelen. En hoe waardig hebben jullie dit gedragen als familie, maar ook als koningshuis. Echt koninklijk en een voorbeeld! Dat is het lastige met verjaardagen, dat je zou willen dat iedereen er nog was om het mee te beleven.

Dan is er nog een kleine zorg die ik met u wil delen: Deze week stond het bericht in de krant met de vraag of ons koningshuis christelijk moest blijven. Voor mij is dit geen vraag, maar een weet. Zonder God zou deze rol al snel te zwaar worden. Wat fijn dat het ‘zo waarlijk helpe mij God almachtig’ gehoord wordt. Laat dit alstublieft zo blijven en laat dit waar zijn in uw leven.

Natuurlijk wil ik u een hele fijne dag te wensen. Hopelijk wordt het mooi weer, maar uw enthousiasme zal wel korte metten maken met elke regenbui die de feestvreugde wil verstoren. We kunnen gezellig meegenieten achter de TV (met een oranje Tompoes) en natuurlijk luidkeels het Wilhelmus meezingen. Ook het ‘Mijn schild ende betrouwen’ alstublieft. Niets aan veranderen, hoor! Onze geschiedenis mag zo gewaarborgd blijven. De schrijver is onbekend, dus niemand kan zich erop laten voorstaan. Dat heeft echt alleen maar voordelen.

Misschien komt er ooit een dag dat ik u persoonlijk mag ontmoeten. Lijkt me gaaf! Zal ik dan van tevoren even een berichtje sturen of stuurt u mij dan een appje? Kan ik me voorbereiden op ons gesprek. Doet u nog veel met het waterbeheer? Dan kunnen we het daar over hebben. Ik hou in ieder geval van varen, dus dat lijkt me een mooi gespreksonderwerp. Wie weet mogen we de Groene Draek van uw moeder lenen? Dat we daar dan afspreken?

En hopelijk vindt u mij niet te vrijposten, maar kunt u ook een kijkje nemen op mijn blog? Dan leert u me een beetje kennen. Ik ken u ook een beetje, dus dan is het in balans, mocht die ontmoeting ooit plaatsvinden. Ik had graag aangeschoven aan het diner morgenavond, maar ik heb nog een paar jaar te gaan voor ik 50 of ouder word, dus geen jubeljaar voor mij. Bovendien ben ik een lastige gast, want ik leef gluten- en suikervrij (die Tompoes is voor mij een no-go helaas). Maar fruit en groenten zijn oké. Misschien had ik u wat dieetadviezen kunnen geven, zodat het buikje geen buik wordt, maar dat kan Maxima vast veel beter. Waar bemoei ik me toch mee? U doet er vast alles aan om mooi slank te blijven en dan loop ik te zeuren, op uw verjaardag nog wel. Sorry, majesteit! Rest mij eigenlijk alleen nog u Gods zegen te wensen in uw nieuwe levensjaar!