Geef mij je hand, geef mij je hart, als je het aandurft met mij. Zomaar een stukje uit de Passion die gisteravond in Leeuwarden werd gehouden. Elk jaar zijn er weer pro’s en tegens, die klinken. Daarom doe ik ook dit jaar een duit in het zakje. Moet je blij zijn met dit initiatief? Kun je het lijden van Jezus (dat overigens Zijn hele leven tekende) vangen in popmuziek? Muziek die niet geschreven is speciaal voor dit doel? En wat moet je met het feit dat acteurs het Paasevangelie delen, die voor de Passion zich misschien nog nooit hebben verdiept in de Bijbel? Voordat ik er iets over zeg, wil ik dit alvast kwijt. Hoe je het ook wendt of keert: het Woord klinkt. Hoe bijzonder is dat!
Ik snap de kritiek echt wel, dat je Jezus’ lijden niet kunt delen in een show. Het is immers een zeer serieuze zaak, dat Hij naar de aarde moest komen voor ons. Maar hoe uniek is het dat Gods Woord hier mag klinken. Doet elke preek die we in de kerk horen recht aan Het lijden van Jezus? Is dat niet ons tekort als mensen, dat we dat nooit echt zullen doorgronden? Dat we er maar een heel klein beetje van kunnen meevoelen? Was dat ook niet deel van Jezus’ lijden? Het alleen zijn in deze strijd, zodat wij nooit meer door Hem verlaten zouden worden? Daarom zul je van mij geen veroordeling horen.
Nee, natuurlijk kun je Jezus’ lijdensweg nooit begrijpen. Dat kan Hij alleen, daarom is Hij God. Maar zou het niet zo zijn, dat in ieder geval voor mensen (een beetje) duidelijk wordt, dat Pasen te maken heeft met Iemand (de Zoon van God), Die kwam om te dienen, te lijden en te sterven en op te staan uit de dood. Om er op die manier voor te zorgen dat de dood niet meer het laatste woord heeft? Hoe gaaf is het dat dit evangelie gisteren mocht klinken, hoe beperkt en werelds ook! Dat mensen meekrijgen dat Pasen te maken heeft met een Lam en niet met een haas!
De grote overwinning op de dood kan wat mij betreft niet genoeg worden gedeeld! De hoop op een nieuwe morgen en nieuw leven. De Heilige Geest wil door al onze menselijke beperkingen heen breken en al is er maar één in de menigte, die na afloop de Bijbel opzoekt en tot het inzicht komt, Wie Jezus is, dan is the Passion wat mij betreft geslaagd. Zolang het woord van God klinkt, ben ik voor! Maar dat is eigenlijk helemaal niet belangrijk. Belangrijk is de vraag: Kan ik iets voor je doen? Kan ik iets voor je zijn? Een arm om je heen, zodat het iets minder schrijnt?
Geef een reactie