Vandaag is het (tromgeroffel!) dag 100 van mijn Kledingshopstopchallenge, tijd voor een feestje! Yes! Toch was het haast misgegaan. Even (heel eventjes maar) was ik even niet op mijn hoede. Op de automatische piloot kwam ik via de nieuwsbrief zomaar ineens op de website van het Kruidvat terecht (zo gek) en wat verkochten ze daar? Internet-only, een echte musthave dus, All Stars! Voordat ik erop wist, stonden ze daar voor mijn neus: mooie, witte, lage exemplaren! Ik schrok me een hoedje, dat dit zo snel ging en ook dat het verlangen (ik was me er niet eens van bewust) nog steeds roept. Best confronterend, hoor!
Ik heb het niet gedaan (natuurlijk niet)! Ik was en ben er klaar mee, geen kleding is geen kleding, basta (zelfs geen gympen)! Maar ‘s middags (in de stad) zag ik al die leuke outfits en zonk de moed me in de schoenen. Ik verzuchtte (in een vlaag van zieligheid) tegen mijn vriendin: “Ik ga het nooit redden!” Zij was het daar niet mee eens. Volgens haar kan ik dit, dus ik vatte weer nieuwe moed en met (iets meer) zelfvertrouwen vervolg ik mijn challenge. 100 Dagen is ook echt een hele mijlpaal! Daar hou ik me aan vast (en niet aan een kledingrek).
Winkels blijven echter moeilijk en de rekken vol kleding roepen mij toe: “Koop mij!” Vooral al die leuke strepen, die op dit moment in de mode zijn, vind ik lastig om te weerstaan. Bij Vero Moda stond een rek buiten met gestreepte shirts. Ik had met liefde dat hele rek terug de winkel in geduwd. En ook bij andere shops hing alles heel gezellig buiten te wapperen (niet naar kijken). En toen we even bij Hunkemöller in de winkel waren (mijn vriendin had iets nodig), kon ik al bijna niet scheiden van een rode bh. Het moet toch niet gekker worden! Uiteindelijk heb ik alleen maar fruit gekocht. Voelde als een triomf. Ik kan me lekker wel beheersen!
Het zou jammer (heel jammer) zijn geweest als ik had toegegeven aan de verleiding. Ik wist niet dat ik het in me had om hier weerstand aan te bieden. Eigenlijk doe ik het niet zelf, want dit komt niet uit mij. Ik geloof echt dat ik God hiervoor mag danken (en dat doe ik ook). Hij roept al jaren met zachte stem dat ik niet goed bezig ben. Het geeft zoveel rust dat ik hier nu naar luister! Geen schuldgevoel meer bij de kassa. Heerlijk! Een echte aanrader om hier gehoor aan te geven.
De mijlpaal van de eerste 100 is dus bereikt (jammer, Kruidvat, Hunkemöller, Vero Moda, niet gelukt!). Tijd voor een beloning! Vandaag mag ik wat tuinhortensia’s kopen om de tuin mee te laten genieten van deze overwinning! Dat is voor het hele gezin leuk. Goed plan, toch? En dan mijn mooi gehaakte lampionnen er nog bij. Het wordt deze zomer wel heel gezellig buiten. Als mijn humeur dan ook nog meewerkt (was een beetje saggo de laatste dagen), wordt het echt een feestje. Over dat laatste heb ik zelf de controle en het ligt dus aan mijn eigen mentaliteit als er geen party is. En dat kan ik toch eigenlijk niet laten gebeuren.
Geef een reactie