Ben je er spullen aan het brengen? Mijn broer sprak deze woorden en we moesten allebei lachen. Ik als een boer met kiespijn. Want hij kent mijn liefde voor spulletjes en kringloop winkels.
We liepen in de kringloop toen hij me belde. Gelukkig lukken dit soort uitjes nog wel, al heb ik soms ik het gevoel dat ik me aan de kasten en planken moet vastklampen om niet om te vallen. En dan maar hopen dat de kast niet op me valt.
Nu manlief twee weken vrij is (rond Kerst en Oud en Nieuw) voel ik me weer een beetje mens worden. Kan ik ook lekker af en toe de deur uit.
Zelfs een bezoekje aan mijn vader (40 minuten met de auto) lukte gisteren. Wat kun je daar blij mee zijn.
Hoewel ik wel een rare duikeling maakte toen we vertrokken. Er zit een geul aan de zijkant, ik keek niet goed uit, kwam met mijn voet half in de geul en daar ging ik.
Ik probeerde mezelf nog op de been te houden, maar helaas. Ik kwam tegen manlief tot stilstand. Toen mijn zoon en nichtje (die er ook bij waren) zagen dat ik verder geen schade had, werd er hartelijk gelachen.
Tja, je kunt maar het beste lachen. Het moet er ook echt raar uit hebben gezien. Afijn, ik leef nog.
Als een boer met kiespijn
Ik lachte maar mee als een boer met kiespijn. Net als toen mijn broer belde in de kringloop winkel.
Ik zou heus willen dat spullen me minder kunnen bekoren, maar ik zie gewoon allerlei mogelijkheden (shopaholic confessions). Plus het is helemaal niet duur.
Ook ruim ik regelmatig spulletjes op. Die verdwijnen dan richting kringloop. Dus een hoarder ben ik niet.
Als de stapels spullen toch ophopen, helpt het vaak om een programma te kijken waarin een echte hoarder aan het woord komt. Dat maakt me vastberaden weer wat weg te doen.
Op een gegeven moment ben ik ook weer blij als de kerstboom weer op zolder ligt en ons huis weer wat rustiger oogt.
Maar ja, ik ben een verzamelaar. Hoewel ik heus weet dat het echte geluk niet zit in spullen, maar in wat je bewaart in je hart.
Mijn zoon dropten we bij diezelfde broer (niet omdat hij had gelachen om de val van zijn moeder, maar omdat dit was afgesproken), brachten mijn nichtje thuis en reden retour huis.
Het knipoogje volgde wat later die dag. Wat heb je een geweldige zoon! Een appje van mijn broer. Tja, dan kan je dag niet meer stuk. Vooral omdat ik weleens serieus mijn twijfels heb of ik het allemaal wel goed heb gedaan.
Je probeert je kinderen immers traumavrij door hun jeugd te loodsen. Ik heb veel fouten gemaakt, maar ik hoop dat dat gelukt is.
Door dat appje glom ik de rest van dag. Ook als je daarna je been nog keihard stoot tegen de ovendeur en je je beker water om slaat.
Dit knipoogje lijst ik in gedachten in. Wil je iemand ook blij maken met een knipoogje? Kijk dan eens in mijn webshop. Iemand bemoedigen met positieve woorden kan zoveel verschil maken.
Mijn avonturen als moeder heb ik in een dichtbundel geperst. De titel is Mammoedig en zij staat vol gedichten over moedige moeders, elke moeder dus. Ik krijg er leuke reacties op. Vooral het woord herkenbaar valt altijd. Iets voor jou? Voor jezelf of als cadeau?
Hou je haaks!
Alle knipoogjes op een rijtje vind je onderaan deze pagina.
Geef een reactie